ارسال این پارازیت، تمام سامانههای برقی یا مغناطیسی مورد استفاده در وسایل و دستگاه های ارتباطی از جمله رایانه، رادیو و یا شبکههای ماهوارهای مورد استفاده از سوی پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) را از کار میاندازد بدون آنکه خللی به دستگاههای ارتباطی روسها وارد کند.
«تیری میسان»، نویسنده و روزنامه نگار فرانسوی در مقاله ای تحت عنوان «ناتو کور و کر شده است» تأکید میکند: عملیات مستقیم نظامی که روسیه در قالب مبارزه با تروریسم در سوریه آغاز کرد، موجب انتشار سلاح های پیشرفته در این کشور شد.
این نویسنده و روزنامه نگار فرانسوی می افزاید: روسیه یک باره به عنوان کشوری که دارای توانمندی ها و امکانات تکنولوژیکی بی همتا و بی نظیری است و می تواند، موازنه های راهبردی بین المللی را تغییر دهد، ظاهر شد.
در همین راستا بود که مسکو مرکزی برای ایجاد پارازیت در منطقه «دینیال» در شمال استان لاذقیه در غرب سوریه احداث کرد و این جدای از یگان های متحرک و غیر ثباتی بودند که به این منظور در منطقه توسط روس ها تشکیل شده بود.
میسان می گوید: در حقیقت استفاده از واژه «ایجاد پارازیت» تعبیر درستی از این عمل روس ها نیست، چون در این حالت نه تنها صدا طی استفاده از وسایل ارتباطی شنیده نمی شود، بلکه قطع می شود.
در واقع ایجاد پارازیت تمام سیستم های برقی یا مغناطیسی مورد استفاده در وسایل و دستگاه های ارتباطی از جمله رایانه، رادیو و یا شبکه های ماهواره ای مورد استفاده از سوی پیمان آتلانتیک شمالی – ناتو – را از کار می اندازد، بدون آنکه خللی به دستگاه های ارتباطی روس ها وارد کند.
وی می افزاید: از ماه آوریل سال گذشته میلادی و پس از پرواز جنگنده های روسی بر فراز ناو جاسوسی «یو اس اس دونالد کوک» بود که اطلاع پیدا کردیم، روسیه دارای چنین سلاحی است. در این پرواز جنگنده های روسی تمام سیستم های برقی از جمله موشک اندازهای این ناو آمریکایی را قطع و پس از آن 12 بار متوالی بر فراز این کشتی آمریکایی به پرواز درآمدند، بدون آنکه مورد هرگونه تعرضی قرار گیرند.
از آن زمان بود که روس ها اقدام به نصب این سیستم پارازیت به صورتی دائمی در مناطقی مانند لنینگراد و سپس بخشی از دریای سیاه کردند و نکته بسیار غافلگیر کننده آن بود که منطقه تحت پوشش این سیستم محدود نبود، اما به طور معمول مساحتی به قطر 300 کیلومتر را پوشش می دهد و موجب از افکار افتادن ماهواره ها می شود.
میسان ادامه می دهد: در واقع ارتش و نیروهای مسلح روسیه امروز قدرتمندترین ارتش ناتو در جنگ های سنتی است، در حالی که به موازات آن توانسته تفوق و برتری هسته ای خود در ناتو را نیز حفظ کند، اما در صورت وقوع جنگ هسته ای هر دو طرف (ناتو و روسیه) نابود خواهند شد.
وی می افزاید: مرکز پارازیتی که در پایگاه نظامی «حمیمیم» توسط روس ها راه اندازی شد، از کار افتادن و تعطیلی تمام سیستم های الکترونیکی پایگاه نظامی اینجرلیک در ترکیه را به همراه داشت.
با این حال رسانه های غربی همچنان اطلاعات و خبرهایی موهوم و دروغین از روند نبردها و تحولات میدانی ارائه می دهند که تنها منبع انتشار آنها سازمان دیده بان حقوق بشر سوریه است که باید آن را تنها دکانی برای جماعت اخوان المسلمین در لندن، پایتخت انگلیس شمرد و به نظر می رسد که پس از تعطیلی و از کار افتادن سیستم های ارتباطی و الکترونیکی ناتو و کور و کرد شدن این پیمان در منطقه، دفتر این سازمان در سوریه حتی از اخبار منتشر شده توسط دفترش در لندن هم بی اطلاع باشد.
به اعتقاد این نویسنده و روزنامه نگار فرانسوی این موضوع تحول بزرگی در عرصه میدانی سوریه ایجاد کرده که بازتاب های آن سراسر عرصه بین المللی را فرا خواهد گرفت و به همین دلیل شاهد وحشت و نگرانی آمریکایی ها و بروز اختلافات بین آنها هستیم.
در ابتدا فرمانده عالی ناتو تلاش کرد، از اهمیت این رخ داد بکاهد و در این راستا در 28 سپتامبر گذشته ادعا کرد که ناتو نیز دارای سلاحی مشابه این سلاح روس هاست، اما این یاوه سرایی ها نتوانست کسی را فریب دهد، چون اگر غیر از این بود، چرا از دو هفته پیش تاکنون شاهد درگیری لفظی شدیدی در شورای امنیت ملی آمریکا بین طرفداران کنار نهادن سیاست امپریالیسم توسعه طلبانه و هم پیمانی ایران روسیه به رهبری «رابرت مالی» با عقاب های این شورا هستیم که با وجود بحران اقتصادی که آمریکا با آن درگیر است، خواهان سرمایه گذاری کلان دولت در بخش نظامی کشورشان به رهبری «سامانتا پاور»، نماینده آمریکا در سازمان ملل هستند؟
تری میسان می گوید: این اختلاف افشاگر بسیاری از موضوعات بود، از جمله اینکه اگر اندکی در رابطه سامانتا پاور با «جفری فلتمن»، دومین شخصیت سازمان ملل متحد طی 3 سال اخیر و به تسهیلات داده شده توسط پاور به فلتمن توجه کنیم، آشکارا درمی یابیم که این تسهیلات برای انزوای دیپلماتیک سوریه در عرصه بین الملل به فلتمن پرداخت شده بود.
سرانجام اختلافات شورای امنیت ملی آمریکا به این امر منتهی شد که باراک اوباما پس از فشار شدیدی که از سوی نزدیک ترین معاونانش قرار گرفت، مجبور شد، در قبال حفظ موضعش در قضیه هم پیمانی با روسیه، به عقاب های این شورا امتیاز نظارت مستقیم بر نیروهای نظامی این کشور در افغانستان را بدهد.